De kracht van je intuïtie: waarom ik het wél ben gaan volgen
Iedereen heeft intuïtie. De één voelt het sterker dan de ander. Sommigen vinden het juist interessant om dat gevoel te onderzoeken, terwijl anderen er doodsbang voor zijn.
En weet je? Dat is allemaal oké. Jij bent precies goed zoals je bent.
Van kinds af aan
Mijn intuïtie is altijd sterk geweest. Als kind al kon ik dingen benoemen, aanvoelen of zelfs zien, terwijl anderen het nog helemaal niet doorhadden. In mijn puberteit werd ik er juist onzeker van. Want hoe leg je iets uit dat je niet kunt bewijzen?
Het klopte gewoon. Maar dat was voor anderen vaak niet genoeg. Dus ik ging twijfelen aan mezelf en schoof mijn intuïtie steeds verder weg.
Totdat het niet meer ging.
Paniekaanvallen als wake-up call
Rond mijn twintigste kreeg ik heftige paniekaanvallen. Ik durfde amper nog naar de supermarkt. Alleen al de trap oplopen zorgde voor een bezweet lichaam. Ik had nergens meer zin in. Ik ging niet meer naar feesten, vriendinnen of familiefeesten.
Dat was voor mij het keerpunt:
ik moest weer leren luisteren naar mijn gevoel.
Stapje voor stapje ging ik dat ook doen.
Wat betekent intuïtie eigenlijk voor mij?
Onderbuikgevoel waarvan je later denkt: ik had ernaar moeten luisteren
Een duidelijke ‘nee’ of een glasheldere ‘ja’
Iets weten, zonder dat je het kunt verklaren
Toch negeren we dat gevoel vaak. Waarom?
Omdat we onzeker worden, omdat er sociale verwachtingen zijn, omdat we ‘logische’ keuzes belangrijker vinden dan gevoel. Of omdat we denken dat intuïtie niet professioneel is.
Ik koos anders
Op een dag durfde ik weer naar dat innerlijke stemmetje te luisteren.
Ik maakte keuzes die écht goed voelden:
Ik beëindigde een relatie van 7 jaar
Ik stopte bij mijn toenmalige werkgever
Ik ging weer dingen doen waar ik energie van kreeg
Heerlijk naar de sauna in Zeeland. Uren zwemmen in zee. Maar het weekend erna stond ik ook gewoon op een festival, vol in het moment.
Mijn paniekaanvallen verdwenen. En sindsdien check ik elke dag even in bij mezelf met een korte meditatie of ademhalingsoefening. Soms duurt dat een half uur. Soms slechts één minuut, op de parkeerplaats voor mijn werk in de auto.
Wat ik heb geleerd?
Je hoeft niet harder te werken.
Je hoeft jezelf niet steeds te bewijzen.
Je hoeft het niet allemaal te weten of te regelen.
Alle antwoorden zitten in jezelf.
En die komen, als je durft stil te worden.
Leg je handen op je hart. Adem. Luister. Ook al is het maar één minuut. Dat is genoeg om dat kleine, wijze stemmetje weer te horen.